In de trein
We zijn nu twee dagen en twee nachten onderweg met de trein. Over het uitzicht kunnen we kort zijn: berkenbomen. De eerste dag afgewisseld met dennen, vandaag is het landschap meer open en zijn er meer waterpartijen. Maar: berkenbomen, berkenbomen, berkenbomen. Vannacht stak de trein het Oeralgebergte over, daarna waren we dus in (west-) Siberië.
Wat in het landschap vooral opvalt is het ontbreken van mensen en dieren. Geen koeien schapen, geiten, paarden, zelfs geen vogels. 3 kippen en een hond gezien in een van de dorpjes langs de lijn. Geen idee hoe dat kan. Mensen zie je af en toe lopen over de onverharde paden en hier en daar een auto. Maar meer dan 10 zijn het er niet geweest. Lekker rustig dus.
Rustig is het ook in de trein en dat is wel anders dan dat wij verwacht hadden. Onze wagon heeft 9 coupé’s, maar daarvan zijn er maar vier bezet. Twee Russische echtparen, een Russische vrouw alleen en wij. Terwijl wij ons leuke ontmoetingen met medereizigers hadden voorgesteld, trekt iedereen zich terug in de eigen coupé. En helaas verstaat niemand hier Engels. Ook in de rest van de trein (8 wagons) zijn weinig mensen. Een paar maal per dag stopt de trein een kwartiertje en mogen we even luchten. Alle reisverhalen die ik las (boeken, internet) verhalen over de lokale bevolking die daar eten, drinken en snuisterijen aanbieden. Maar ook dat hebben we tot nu toe maar op een station gezien.
Vooraf had ik me nog druk gemaakt over eten en drinken in de trein: op advies van alles meegenomen. Want het restauratierijtuig zou een beperkt assortiment hebben en soms vol zijn met groepsreizigers die met elkaar wilden zitten. Niets van dat alles: een uitgebreid menu, tot nu toe ook alles voorradig behalve publiek. We zijn er nu drie keer geweest: alleen! Gisteren kregen we zelfs een driegangen maaltijd gratis aangeboden. Waarom weten we nog steeds niet, want zelfs met de vertaalcomputer kwamen we er niet uit.
Internet is er niet onderweg, maar in de meeste plaatsen waar de trein stopt kunnen we met onze ‘global sim’ het 4G signaal oppakken en snel even een krant en mail downloaden. Bij de volgende stop in Omsk probeer ik dit verhaaltje te publiceren.
We zijn inmiddels 2676 km vanaf Moskou en hebben al drie verschillende tijdzones gehad.
Dat wordt dan een lange treinreis…. maar wel een superluxe trein, zo te zien!
Super dat jullie een gratis menu hebben gekregen. Waarschijnlijk waren ze blij dat er echte gasten zijn. Restauratie ziet er goed uit. Fotootje van het eten zou ik ook waarderen.
Maar jullie coupé lijkt me primitief, slapen jullie daar ook? Dus banken uittrekken en daarop liggen? Ligt dat wel lekker? Kan de coupé überhaupt op slot?
Geniet en leuk om te lezen. Ik kijk uit naar het volgende stukje.
beste vreemdgangers,
Mijn vader had een berkenbos,18 ha, in Amerongen, hoef ik jullie dus
niet te laten zien.Hoeveel roebel krijg je voor een euro.
Lijkt mij een leuk vakantie land met de camper, of zien jullie weinig wegen.
Groeten van de oude (zeer verkouden)
Jos