Groeten uit Edinburgh

Vandaag zijn wij in Edinburgh aangekomen, zoals gepland. Maar dat liep nog bijna mis. We vertrokken op tijd naar IJmuiden, waar de boot naar Newcastle vertrekt. Alles verloopt goed, het is niet druk bij de incheckhokjes en we zijn al snel aan de beurt. Maar na het inchecken weigert de camper te starten. Iets technisch, een combinatie van startonderbreker en alarm. Maar er gebeurt helemaal niets. En zo’n camper van 3500 kg duw je niet even aan de kant. De rij achter ons wordt steeds langer en ongeduldiger. De havenautoriteiten slepen ons daarom weg en wij bellen de Wegenwacht. Een half uur voordat het schip vertrekt komt de Wegenwacht. Hij kan er ook niets aan doen, de alarminstallatie uitbouwen kost meer dan een uur. Maar hij heeft wel een tip: waarschijnlijk is er niks aan de hand, maar wordt de ‘zender’ van de installatie verstoord door de radar in de haven. En jawel: door met de sleutel op een andere plek eerst het alarm uit te zetten en daarna snel te starten lukt het om de motor weer te laten lopen. Net op tijd om nog aan boord te mogen! En de volgende dag start de camper gewoon als vanouds en we hebben tot nu toe geen problemen meer gehad.

Onderweg naar Edinburgh stopten we bij de grens tussen Engeland en Schotland, en bezochten de ruïne van de abdij in Jedburg.

We overnachten op een camping aan het water (Firth of Forth). Voor deze reis zijn we lid geworden van een Engelse camperclub en mogen we op terreinen staan voor leden van de club. De beheerder vraagt ons echter met klem om de fietsen van de auto te halen en in de fietsenschuur te zetten. De camping heeft zelfs 10 echte fietskluizen aan moeten leggen, want er wordt veel gestolen. Dit hadden we ook al gelezen bij andere campings rond Edinburgh. Maar met de fietsen veilig achter slot en grendel en een laatste streepje zon, begint de vakantie goed.