West Schotland

Na de eilanden bezochten we Skye, Western Ross, Nevis Range, Glen Coe en Loch Lomond, om maar wat te noemen. De eilanden waren ‘kaal’, daarom viel het toen we op het vasteland kwamen des te meer op dat de natuur niet stil gestaan had. Toen we onze vakantie begonnen (aan de oostkust) bloeiden overal de narcissen en boshyacinten. Verder naar het noorden kwam de bloeiende brem. Bomen kwamen net in het blad. Nu we weer terug zijn (dit keer aan de westkust) zien we de heide bloeien. Dat voelt toch alsof je een paar maanden weg geweest ben. Alles is nu uitbundig groen, want overal hebben de varens zich ontrold.

De wegen zijn hier veelal enkelbaans, met regelmatig een ‘passing place’. We hebben nog niet kunnen ontdekken of daar ook voorrangsregels voor gelden. Iedereen schiet onmiddellijk zo’n passeerplek op als er een tegenligger nadert. Met het gevolg dat je steeds op elkaar staat te wachten, en vervolgens allebei tegelijkertijd weer begint te rijden. Soms worden er lichtsignalen gegeven en Jan had al snel bedacht dat wij om de doorstroming te bevorderen maar beter door kunnen rijden. Ook al betekent dat soms dat je weer achteruit terug moet omdat de tegenligger hetzelfde dacht.

De wegen met wee rijbanen zijn ook erg smal en zonder bermen. Dat heeft ons al een ster in de voorruit en een kapotte buitenspiegel opgeleverd. En omdat wij het stuur links hebben, voelt het alsof alle tegenliggers aan de passagierskant (mijn kant!) naar binnen rijden.

Hieronder nog wat foto’s van West Schotland: Ben Nevis (hoogste berg in Schotland) zie je bijna nooit helemaal: de top is altijd in de mist. Behalve de dag dat wij er waren! Het viaduct is een beroemd viaduct, met name vanwege het feit dat het vaak te zien is in de Harry Potter films (als de Hogwarts Express erover rijdt). Later zagen we ook Alnwick Castle, het kasteel dat in de films Hogwarts (Zweinstein) is.

Ons verblijf in Schotland zit er op. Ons laatste uitstapje hier wordt een boottocht naar de Farne Islands, in Noord Engeland.