Timaru

Oefenen met de afstandsbediening van het fototoestel

“Hagel en sneeuw, onweer wind en regen
Deren ons niet, wij kunnen er wel tegen”

Ken je dat liedje? Regen, sneeuw en wind hadden we al eerder op deze reis ontmoet. Vandaag kunnen we daar de ontbrekende onweer en hagel aan toevoegen! Zoals gewoonlijk begon de dag zonnig, maar nam de bewolking al snel toe. We reden van Akaroa naar Timaru (zo’n 180 km ten zuiden van Christchurch). Halverwege barstte er een enorme onweersbui los, die we voorzichtigheidshalve maar even op een zijweggetje hebben afgewacht. Forse hagelstenen kleurden alles wit. Achteraf bleek het een verstandig idee om even te stoppen, want er waren op die weg ook twee tornado’s. Een tractor met aanhangwagen werd daarbij opgetild en omver geblazen.

In Timaru gingen we Hans en Ineke opzoeken. Dat was al heel lang geleden afgesproken. Hans is een collega van mijn (overleden) broer. Zij werkten beide bij een bedrijf dat grote installaties maakt waarmee cement uit schepen gelost kan worden (een soort stofzuigers, maar dan héél groot). Hans en Ineke wonen tijdelijk een jaar in Nieuw Zeeland om de aflevering en in bedrijfstelling van twee van die grote machines te begeleiden.
Wij mochten bij wijze van uitzondering de haven waar alles net geïnstalleerd was, bezoeken. Uitgebreide veiligheidsinstructies en de nodige beschermende kleding aan en toen mochten we de werf op. Indrukwekkend allemaal. Zo’n stofzuiger kan 1 miljoen kubieke meter cement per jaar uit schepen zuigen. Probeer je dat voor te stellen. Het cement wordt vanuit de schepen in een ‘dome’ geblazen, waaruit het verder verlaad kan worden.

We bleven twee dagen in Timaru. De volgende dag hebben we een park bezocht, een museum en langs het strand gewandeld om de beroemde Paua schelpen te zoeken. Maar het leukste van het bezoek was natuurlijk: bijkletsen en ervaringen uitwisselen. Het is erg leuk om onze observaties van Nieuw Zeeland te vergelijken met die van mensen die er (tijdelijk) wonen.

En natuurlijk lekker eten, lekker drinken met elkaar. Bedankt Hans en Ineke, voor deze mooie afsluiting van onze vakantie.
Want het zit erop. We rijden weer terug naar Christchurch en daar zal Jan een stukje over schrijven.

Foto’s: Jan en/of Rietje Ritzema en Ineke Kok