Sloβ Schönbrunn en de Wiener Sängerknaben

De laatste dag. Het is nog steeds koud, maar wel droog.

Vroeg uit bed, want we moesten alles inpakken, uitchecken en de bagage achterlaten. En we moesten op tijd in de kerk zijn. Om 9:00 uur begon er een mis in de Hofburg kapel met muziek en zang van leden van het Wiener Philharmoniker, Staatsoper Koor en de Wiener Sängerknaben. Kan het Weenser? Ook dat viel weer tegen. Dit soort activiteiten (net als het Vilvaldi concert in de Karlskirche) zijn voornamelijk bedoeld om geld te verdienen voor de kerk. En waar de Kalrskirche nog een echte parochie heeft, was dat bij de keizerlijke Hofburg natuurlijk niet het geval en zat de hele kapel vol met betalende toeristen. Van muziek en koor konden we niets zien, want die zaten boven het tweede balkon in de kerk. Ze zongen onderdelen van de mis (Spatzenmesse van Mozart), voor de rest was het een gewone kerkdienst met alle Rooms Katholieke tradities. Pas na afloop kwam het jongenskoor nog snel even naar beneden voor een toegift.

Tijd voor koffie. De Weense koffiehuizen zijn beroemd, en terecht. Prachtige locaties, heel mooi gebak en lekkere koffie. Vaak moet je in de rij staan voor een plaatsje. Bij Café Central hadden we geluk, maar al snel na ons groeide een flinke rij. Daarna op naar ons laatste programmapunt: Sloβ Schönbrunn, het keizerlijk zomerpaleis. Met wat omwegen (marathon!) en wat wachttijden, deden we een rondleiding met gids die ons de belangrijkste 40 vertrekken liet zien (van de 300). Een wandeling door de prachtige tuinen vonden we te koud, dus namen we nog een tocht met een treintje, maar dat was ook niet echt een succes.

Terug naar de stad, nog wat gegeten, de bagage opgehaald en naar de luchthaven.

Vier dagen was veel te weinig voor Wenen, maar wel genoeg voor zo’n stedentrip. We gaan zeker terug, met een minder druk programma. Als het mooier weer is. Want voor de leuke terrasjes en mooie winkels die we zagen, was nu geen tijd en geen weer. En we hebben nog niet een kwart van alle bezienswaardigheden gezien.