Schotland
mei-juni 2018
mei-juni 2018
De zomervakantie komt er weer aan! Dit jaar, 2018, gaan we naar Schotland. We bezoeken een aantal eilanden en hopen in dit seizoen veel vogels te zien.
Hieronder worden de verhaaltjes die we onderweg maken gepubliceerd.
Vandaag (voorlopig) onze laatste dag op Orkney en de eerste dag van onze vakantie dat er helemaal geen zon was. Ook nadat de mist was opgetrokken bleef het overal grijs.
Behalve aan prehistorische vondsten is Orkney ook rijk aan vogels: watervogels, weidevogels, moerasvogels. Omdat het overal erg open is (er zijn geen bomen) kun je ze over het algemeen goed waarnemen. Nu zijn wij geen specialisten, maar we vinden het altijd wel leuk om vogels te kijken en te beluisteren. Dus bezochten we op Orkney ook verschillende vogelgebieden: vogelkijkhutten (met allerlei boeken en verrekijkers erin; zou in NL allang gestolen of vernietigd zijn …), waadgebieden en een speciale ‘listening wall’: met behulp van technieken uit de Tweede Wereldoorlog is een muur in het landschap gezet die de vogelgeluiden heel mooi opvangt.
Tot slot reden we nog een route langs de kust die afgesloten werd met een bezoekje aan het proeflokaal van de Orkney Brewery. Overigens: de horeca op Orkney is slecht. We hebben geen (echt) restaurant kunnen vinden en slechts één terrasje. Er zijn wel wat take-aways, en bij de bezienswaardigheden wordt vaak koffie, thee en gebak verkocht. Maar die heerlijke vismaaltijd die wij onszelf beloofd hadden is er niet gekomen. Wel zijn er prima winkels, dus zelf lekker koken was geen probleem.
Nu staan we in de terminal te wachten op de boot die ons naar de Shetland eilanden brengt. Dit is een wat vervelend onderdeel van de reis: die boten vertrekken 3 x per week en altijd om 23.45 uur. We slapen aan boord en zijn dan morgenochtend vroeg op de Shetland eilanden. Daar blijven we vijf dagen en de boot die ons terugbrengt, komt dan weer ’s avonds om 23.00 uur hier aan. Door ervaring wijs geworden hebben we vandaag maar vast de camping geboekt voor die nacht!
Deze slideshow vereist JavaScript.
’s Morgens vroeg met de boot naar de Orkney eilanden. Dat is een uurtje varen. Wij komen aan op één van de zuidelijke eilanden, dat door dammen verbonden is met het grootste eiland: Mainland. We besluiten om eerst dit zuidelijke eiland te verkennen en dan naar de hoofdstad Kirkwall te gaan. Op Orkney zijn geen bomen, er zijn lage heuvels, veel grasland en veel meren. Prachtige panorama’s dus, maar vanwege de altijd aanwezige mist niet eenvoudig vast te leggen. Behalve mistig, is het ook best koud die eerste dag, zo’n 10 graden.
We bezoeken de Italian Cathedral: een kerkje dat gemaakt is van twee Romneyloodsen, door Italiaanse krijgsgevangenen in WO II. Daarna gaan we vroeg naar de camping, met de bedoeling ’s middags naar Kirkwall te fietsen. Tot onze grote verbazing is ook hier de (enige) camping vol, al om 12:30 uur! We krijgen een ’tent’plek toegewezen en mogen de andere dag naar een ander plekje. Fietsen afgeladen en op de fiets naar het stadje. Wat mij betreft nooit meer! Verkeer van alle kanten en heel onwennig met al die rotondes, die je linksom moet nemen. We besluiten om de andere dag vanaf een rustiger punt te gaan fietsen. Maar ook daar komt het niet van. Het is erg mistig en het blijkt in de ‘binnenlanden’ helemaal niet zo rustig. Touringcars en minibusjes rijden af en aan. Het duurt even voor we begrijpen wat er aan de hand is: er is een mega-cruiseschip aangemeerd en de 4.500 (!) passagiers moeten in acht uur tijd de bezienswaardigheden van Orkney zien. Ter vergelijking: op Orkney (200 eilanden in totaal) wonen in totaal zo’n 19.500 mensen, waarvan 15.000 op Mainland . Tourgroepen staan in de rij bij de bezienswaardigheden, die niet op deze hoeveelheden berekend zijn. Wij besluiten om wat ‘mindere’ punten te bekijken en om de andere dag de hoogtepunten te gaan zien. Dat pakt goed uit, want als we de andere dag vroeg op pad gaan, zijn we bijna de enige toeristen. Tip voor wie naar Orkney gaat: check de cruisekalender!
Ondanks weerberichten die anders voorspelden, is het de afgelopen dagen ook mooi. weer, zodra de mist is opgetrokken. Op de foto’s zie je een aantal dingen die we de afgelopen drie dagen gezien hebben.
Deze slideshow vereist JavaScript.
Net als gisteren begon de dag erg mistig. Dat is jammer omdat we langs een mooi deel van de kustroute reden en niet veel zagen. Extra opletten ook op deze drukke wegen. Maar eerder dan verwacht brak de zon alweer door. Wij bezochten een aantal prehistorische grafheuvels en steenformaties. De grafheuvels (Grey Cairns of Camster) zijn gemaakt van gestapelde stenen (zoals veel hier) en je kunt er in kruipen om een indruk te krijgen hoe groot en ingenieus het allemaal was. Want we hebben het nu over 3000 vóór Christus; vijfduizend jaar oud dus. Het complex lag in een moeras, met overal prachtig wollegras. Het bestaat uit een kleine ronde heuvel en een langwerpig gebouw. Allemaal ruim 15 km vanaf de bewoonde wereld: geen telefoonbereik, geen internet. En toen wilde de camper weer niet starten … kalm blijven, afwachten, knopjes indrukken: we weten ook niet wat we doen, maar na verloop van tijd was het weer goed. ‘Even’ draaien op zo’n smal weggetje en op naar de volgende prehistorische vondst: Hill of Many Stanes. Dit zijn meer dan 200 oude stenen, vroeger ongeveer een meter hoog, in meer dan 20 rijen. Men vermoedt dat het een oud maanobservatorium geweest is. Ook weer vijfduizend jaar oud.
Daarna door naar de eindbestemming vandaag: John O’Groats, de meest noordoostelijke punt van het Schotse vasteland. Van hieruit gaan we morgen met de boot naar Orkney. We genieten van (waarschijnlijk) de laatste zonnige dag. Maar het is hier ook aanzienlijk kouder dan de dagen hiervoor, zo’n 14 graden en flink veel wind.
Deze slideshow vereist JavaScript.

