De afgelopen twee dagen zijn we vanuit de Far North teruggereden naar Auckland, waar we een kleine week geleden begonnen. Het weer is wisselend: veelal (zwaar) bewolkt, regen, veel wind, maar aangename temperaturen en af en toe ook zon.
Het is hier lente: de meeste bomen hebben al frisgroene bladeren en staan in knop, of soms al in bloei. Ook de bloemen beginnen overal te bloeien. Op de foto’s hieronder een aantal ‘bermbloemen en -struiken’.
Vandaag een wat teleurstellende dag. Het begon vannacht al te regenen en het is de hele dag niet meer opgehouden. Wij hadden een tocht naar het noordelijkste puntje van Nieuw Zeeland geboekt: Cape Reinga, een kaap met vuurtoren, waar je diep beneden de Tasman Zee en de Pacific Ocean in elkaar ziet stromen. Helaas zagen wij helemaal niets. Het was één en al mist. Dat was voor de gids aanleiding om allerlei woordgrapjes te maken: Mystical (i.p.v. Mythical), ‘ you mist out a lot (i.p.v. missed), we were mistified, etc. etc. Ja, je probeert er wat van te maken! Hij moest wel, nadat hij ons een hele ochtend voorspeld had dat het weer elk moment om kon slaan …
Onderdeel van de tocht was ook sand boarden op de hoge zandduinen. Jan heeft meegedaan (de held), maar het was koud, nat en zanderig. De terugreis zou over Ninety Miles Beach gaan; dat was voor ons een reden om een tour te boeken i.p.v. met eigen camper te rijden. Huurauto’s mogen nl. niet op Ninety Miles Beach. Maar de weersomstandigheden en het tij waren zodanig dat we maar een klein stukje over het strand konden rijden en het grootste deel weer over de gewone weg. Maar dat de zee verraderlijk is merkten we zelf ook. Toen we even werden ‘losgelaten’ spoelde er ter plekke een grote golf over ons. Nu zitten we met een wijntje en de kachel aan op te drogen in de camper. En juist terwijl ik dit schrijf breekt de zon door!
We bleven in de Bay of Islands. Dit is een historisch belangrijk gebied, want hier werd in 1835 hét verdrag tussen de Maori en Engelsen getekend. Tevens het gebied waar zowel Abel Tasman als James Cook voor het eerst aan land gingen, en het gebied van de eerste hoofdstad van Nieuw Zeeland (Russell). We zullen jullie verder niet lastig vallen met de geschiedenis, maar wij bezochten vandaag de historische gronden. Een film, een rondleiding en een culturele voorstelling. Het meest indrukwekkend is de 36 meter lange oorlogskano van de Maori, het Maori ontmoetingshuis en (natuurlijk) de gekke bekken die de performers van de culturele voorstelling trokken (zie foto’s).
Op de foto hierboven zie je een kleinere kano, die ’s morgens langs onze camping voer.
De rest van de dag reisden we verder naar het noorden, waar we op een backpackers camping in Surfer’s Paradise verblijven. Het was helaas te laat om de golven te gaan bekijken, maar dat doen we morgen wel.
