Vandaag zijn we op Banks Peninsula, een schiereiland ten zuidwesten van Christchurch. We reden er naartoe over (alweer) smalle en bochtige wegen. Dit keer extra gevaarlijk omdat het zaterdag is en er zowel veel meer auto’s als veel fietsers op de weg zijn. Zeker bij een steile klim en tegenliggende auto, is het passeren van zo’n fietser niet mogelijk.
Het uitzicht onderweg was mooi, maar helaas: weer flink bewolkt, dus de echte schoonheid komt op de foto’s niet goed over.

Eindstation was Akaroa, een plaatsje met overwegend Frans karakter. Hier hebben de Fransen in 1840 geprobeerd een Franse kolonie te stichten, maar dat is niet gelukt. De Engelsen hadden toen al een verdrag met de Maori gesloten over de verdeling van de macht (zie één van onze eerste blogberichten uit Nieuw Zeeland). Toch zou het Franse karakter hier nog overheersen: in de namen en in de sfeer. Nou, wat betreft de namen klopt dat wel. Maar de sfeer?
Juist vandaag was er een groot Australisch cruiseschip aangekomen. Dat betekent dat alle toeristische activiteiten overuren draaiden. De terrassen en restaurants zaten vol; in de winkels was het overvol en allerlei touroperators waren superdruk. O.a. het rondritjes met vintage cars en rondritten met dubbeldekkers (typisch Frans???). Maar ook: zwemmen met dolfijnen, havenrondvaarten.

Wij raakten op een terras in gesprek met een Australisch echtpaar dat ook van het cruiseschip kwam. Zo’n boot legt aan en de hele dag varen kleine bootjes af en aan om de gasten van en naar het schip te brengen, vertelden zij. Sommigen doen een vooruitgeboekte tour, zoals de dubbeldekker en het zwemmen met dolfijnen, anderen gaan alleen wat slenteren en shoppen in het stadje en dan weer aan boord. Van één van de plaatselijke ondernemers begrepen we dat dergelijke schepen hier op vrijdag, zaterdag en zondag aanleggen; de rest van de week niet. Dan is het stadje redelijk rustig en komt het karakter van een Frans provinciestadje (ik citeer de reisgids) misschien beter naar voren…