Nieuw Zeeland

Home sweet home

17 december 2015/1 Reactie/in Nieuw Zeeland, Reizen/door Rietje Ritzema

We zijn weer thuis! Na precies 36 uur onderweg geweest te zijn, waren we vanmorgen om 9.30 uur weer thuis. Shuttle bus naar luchthaven Christchurch, binnenlandse vlucht naar Auckland, internationale vlucht naar Hong Kong, overstappen voor internationale vlucht naar Amsterdam, trein naar Rhenen en met de taxi naar huis.

Bij thuiskomst vonden we bloemen van Rika en een kerstroos en kerstman van onze buren, met brandende waxinelichtjes. Heel erg bedankt!

Jan heeft gauw de kachel aangemaakt en we voelden ons weer helemaal thuis. Die kachel was wel een beetje overdreven: het is hier op dit moment warmer dan op veel dagen in Nieuw Zeeland!

Bruin brood, oude kaas, karnemelk, boerenkool, worst: we hebben alle dingen die je mist als je lang weg geweest bent weer in huis gehaald.
En nu langzaam opruimen en alle indrukken verwerken. Er staan bakken met post en ook de telefoon gaat weer regelmatig. De wasmachine maakt overuren; kortom: het gewone leven begint weer.

(Dit is het einde van ons reisverslag Nieuw Zeeland)

Dat was het dan!

15 december 2015/1 Reactie/in Nieuw Zeeland, Reizen/door Jan Ritzema

Het zit erop! De camper is ingeleverd en wordt al weer schoongemaakt voor de volgende huurders. Helaas met een scheur van ongeveer 20 cm in de voorruit, maar deze schade was gelukkig afgekocht. Op de kop af 6.133 kilometers in dit mooie land gereden.

En je komt wat tegen onderweg: huurauto’s waarop bonte tekeningen en teksten zijn aangebracht! Wellicht om op te vallen op de weg (want in Nieuw Zeeland vallen veel verkeersdoden), om een bepaald publiek aan te trekken of om reclame voor de verhuurmaatschappij te maken.

Het is hier ook mogelijk om een kenteken van de auto met een eigen tekst te ‘kopen’. Nu is er niet veel mogelijk met zes letters maar met minder kan blijkbaar ook. Gevraagd aan een jong iemand die een bus met kenteken ‘EREBUS’ stond te wassen wat zoiets moest kosten, kreeg ik antwoord in het typisch Duits-Engels waarom ‘Allo ‘Allo bekend is geworden. Hij wist het dus niet!

Tijdens de rondleiding in het Te Ana Maori Rock Art Centre in Timaru waar carvings van Maori werden getoond, leerden wij ook enkele betekenissen van de tattoo’s op hun gezichten, zoals tot welke stam zij behoren, wie hun vader en moeder zijn, zodat je soms na een gevecht moest constateren dat je je neef had gedood. Waren wij al eerder motorrijders met tattoo’s tegen gekomen, ook vrouwen laten zich niet onbetuigd.

Het fenomeen openbaar toilet mag hier niet onvermeld blijven. Deze zijn zonder meer schoon te noemen en kunnen gerust naar Nederland gekopieerd worden. Maar dan wel zonder videobewaking.

Voordat de camper ingeleverd kon worden, moet de camper van binnen worden schoongemaakt en dus eerst worden leeggehaald. Op de een na laatste camping was een voorziening getroffen waar degenen die naar de luchthaven gingen hun overgebleven levensmiddelen en dergelijke achter konden laten. Het zoutpotje was daarbij favoriet!

Het was een mooie reis en dankzij de goede voorbereidingen van Rietje kunnen we afsluiten dat het een voorrecht was om hier te zijn.

Deze slideshow vereist JavaScript.

(foto’s 1 en 3: Ineke Kok)

Timaru

15 december 2015/1 Reactie/in Nieuw Zeeland, Reizen/door Rietje Ritzema

Oefenen met de afstandsbediening van het fototoestel

“Hagel en sneeuw, onweer wind en regen
Deren ons niet, wij kunnen er wel tegen”

Ken je dat liedje? Regen, sneeuw en wind hadden we al eerder op deze reis ontmoet. Vandaag kunnen we daar de ontbrekende onweer en hagel aan toevoegen! Zoals gewoonlijk begon de dag zonnig, maar nam de bewolking al snel toe. We reden van Akaroa naar Timaru (zo’n 180 km ten zuiden van Christchurch). Halverwege barstte er een enorme onweersbui los, die we voorzichtigheidshalve maar even op een zijweggetje hebben afgewacht. Forse hagelstenen kleurden alles wit. Achteraf bleek het een verstandig idee om even te stoppen, want er waren op die weg ook twee tornado’s. Een tractor met aanhangwagen werd daarbij opgetild en omver geblazen.

In Timaru gingen we Hans en Ineke opzoeken. Dat was al heel lang geleden afgesproken. Hans is een collega van mijn (overleden) broer. Zij werkten beide bij een bedrijf dat grote installaties maakt waarmee cement uit schepen gelost kan worden (een soort stofzuigers, maar dan héél groot). Hans en Ineke wonen tijdelijk een jaar in Nieuw Zeeland om de aflevering en in bedrijfstelling van twee van die grote machines te begeleiden.
Wij mochten bij wijze van uitzondering de haven waar alles net geïnstalleerd was, bezoeken. Uitgebreide veiligheidsinstructies en de nodige beschermende kleding aan en toen mochten we de werf op. Indrukwekkend allemaal. Zo’n stofzuiger kan 1 miljoen kubieke meter cement per jaar uit schepen zuigen. Probeer je dat voor te stellen. Het cement wordt vanuit de schepen in een ‘dome’ geblazen, waaruit het verder verlaad kan worden.

: Schip met cement naast de nieuwe losser

: Scheepslosser

: De Dome, waar het cement in geblazen wordt

: Even bovenop de dome kijken …

: Veiligheid voorop!

We bleven twee dagen in Timaru. De volgende dag hebben we een park bezocht, een museum en langs het strand gewandeld om de beroemde Paua schelpen te zoeken. Maar het leukste van het bezoek was natuurlijk: bijkletsen en ervaringen uitwisselen. Het is erg leuk om onze observaties van Nieuw Zeeland te vergelijken met die van mensen die er (tijdelijk) wonen.

En natuurlijk lekker eten, lekker drinken met elkaar. Bedankt Hans en Ineke, voor deze mooie afsluiting van onze vakantie.
Want het zit erop. We rijden weer terug naar Christchurch en daar zal Jan een stukje over schrijven.

: Koffiebezoek in onze campervan

: Paua schelpen zoeken

: Ineke vond onder een steen nog een jonge vogel

: Eten in het Ale House in Timaru

Foto’s: Jan en/of Rietje Ritzema en Ineke Kok