Mongolië (1)

De reis vanuit Irkutsk naar Mongolië was vervelend. Het uitzicht en veranderende landschap was prachtig, maar Irkutsk is de plaats waar de verschillende Transsiberische treinen samenkomen en de lijnen naar Vladivostok en Beijing splitsen. Er stapten heel veel mensen, net als wij, op de Transmongolië lijn en vooral heel veel reisgroepen. Wij kwamen terecht middenin een wagon met een luidruchtige Nederlandse groepsreis. Van het type dat om 8:00 uur ’s morgens met elkaar de Vogeltjesdans doet en de hele dag door luidruchtig met elkaar praat, joelt en zingt en het hele restauratierijtuig bezet. Dat doet echt af aan het gevoel dat wij (met z’n tweeën) aan een avontuurlijke reis bezig zijn. Die avond staken we ook de grens Rusland-Mongolië over: een procedure die meer dan 4 uur in beslag nam. Om 0:30 uur konden we gaan slapen, maar om 5:00 uur moesten we ons weer klaarmaken om uit te stappen. Da’s wel een terugkerend dingetje in deze reis: alle opstap-, uitstap- of overstaptijden zijn ’s avonds laat of ‘s morgens heel vroeg.

In Ulaan Bataar werden we opgehaald en naar Terelj Nationaal Park gebracht waar we twee nachten blijven. Onderweg het gigantische standbeeld van Dzjengis Khan (1167-1227, ‘ he made Mongolia great again’ ) bezocht. Door een wegafsluiting moest de chauffeur een uurtje omrijden, maar dat was voor ons wel leuk. Inmiddels hebben we ons in onze yurt (ook wel ‘ger’ genoemd) geïnstalleerd. Het is hier prachtig en heerlijk rustig!

Deze slideshow vereist JavaScript.