Jan van Gent
Waarom men nu een Jan van Gent in het Engels een Gannet noemt, is toch wel een studie waard, maar dat is leuk voor thuis. De weersvoorspelling was goed dus op dinsdagmiddag geboekt voor woensdag om met de tractor (en niet met de andere optie, per minivan) de Jan van Genten kolonie in Te Awanga te bezichtigen.
Maar bij het opstaan werden we eerst getrakteerd op een twintigtal dolfijnen in de baai, recht voor onze camper, dus daarvoor hoefden we niet eens naar Harderwijk.
Op naar de excursie. Gids Murray plaatste ons allemaal op de aanhangwagens: de durfals mochten op de laatste plaatsnemen. Murray stuurde zijn trekker uit 1949 op het strand uiterst listig tussen de rotsblokken door die bij iedere (kleine) aardbeving naar beneden kwamen. De rotswanden waren nogal stijl aan deze oostkant van het Noordereiland. In de rotswanden zijn de breuklijnen goed te zien. Bij de aardbeving van 1931 is het stadje Napier bijna geheel verwoest en een meter omhoog gekomen. En nu is het herbouwd als art deco centrum van de wereld!
Onderweg zagen we bijzondere geologische verschijnselen. Zoals een geheel begroeide inham in de rotswanden. Volgens amateur-geoloog Murray had de wind het water uit hoogstens twintig tuinslangen in de rondte belazen waardoor de holte in de rotsformatie was geformeerd.
Op naar de Jan van Genten waarvoor we waren gekomen. Er zijn verschillende kolonies op een Saddle, een Plateau en op een Black Reef. Voor de eerste twee moest wel een wandeling worden gemaakt waarbij een hoogte van 100 meter moest worden overwonnen. maar daar aangekomen konden duizenden vogels worden bekeken die gewoon bleven zitten. Het kostte wat moeite een Van Gent naar voren te laten komen voor de foto maar na het inzetten van het Wilhelmus kwam er een aangelopen. Anders heb je er tien in de vierkante meter op de foto. Het mannetje haalt de bouwmaterialen en het vrouwtje maakt het nest. De echtelieden zitten om de beurt op het ei om Jantje uit te broeden. De eerste vlucht moet wel een retourvlucht zijn want ze halen Jantje niet meer omhoog.
’s Middags een bezoeken aan Napier, waar we geluncht hebben en nog wat boodschappen hebben gedaan. Daarna terug naar hetzelfde plekje als gisteren om te overnachten. Daar kregen we nog goede reistips van de Nieuw Zeelandse buurman voor de reis op het Zuidereiland.
Schitterende foto’s. En wat een prachtbeesten!! Heel mooi. En dat er maar veel kleine Jantjes de eerste vlucht mogen overleven.
Dat beest schrok zich natuurlijk rot toen jij het Wilhelmus begon te zingen daarom kwam hij kijken ! Het zijn prachtige foto’s wat is het daar mooi groetjes