De Grote Rode Treinreis
mei – juni 2019
mei – juni 2019
Al sinds Jan en ik elkaar kennen hebben we plannen om te reizen met de Transiberië Express. Destijds (1975) was dat nog heel spannend: Koude Oorlog, IJzeren Gordijn. We wilden ons goed voorbereiden en hebben al meer dan 7 handboeken en fotoboeken in de kast staan. We hebben zelfs twee jaar Russische les gehad. Maar er kwam steeds iets tussen: geen tijd, geen geld, andere prioriteiten.
En nu komt het er dan toch van! Het wordt de Transmongolië Express: van Moskou naar Beijing. Aansluitend bezoeken we een paar plaatsen in China en reizen we door met de Himalaya Express naar Lhasa, Tibet.
Alle handboeken konden we weggooien, er is sinds 1975 veel veranderd. Nieuwe boeken gekocht, een vertaal-app geïnstalleerd en onderzocht of en hoe we onderweg internet kunnen hebben om het thuisfront op de hoogte te houden. Hieronder lees je hoe het ons vergaat.
Vandaag bezochten we de Hangende Tempels van Xuankongsi en een grottencomplex Yungang. Beiden zo’n 1500 jaar oud. Het was een uitstapje waar ook allerlei lokale bewoners zich voor ingeschreven hadden, maar met ons ging de Engelssprekende gids mee, die gisteren ook de stadstour deed. Op beide locaties kregen we uitgebreide uitleg over het ontstaan van de tempels en de betekenis van alle beelden. De Hangende Tempel was uniek omdat daar zowel het Taoïsme, het Boeddhisme en het Confucionisme beleden werd. De grotten waren prachtig met 10.000-en (!) Boeddhabeelden. De gids gaf uitgebreide uitleg, maar aan het eind van de dag konden we geen Boeddha meer zien. De dag afgesloten in een leuk restaurant en eindelijk weer eens een nacht lekker door kunnen slapen. Laat op de avond kwam het bericht dat er een treinticket voor Beijing is voor 16:15 uur vanmiddag.
Daarom eindelijk tijd om weer eens wat berichtjes te maken.
Helaas is internet hier erg slecht (voor ons, want alle Chinezen zitten de hele dag met hun mobiel op internet). Maar wat wij ook proberen: meer dan email ophalen lukt ons hier niet. Ik ben bang dat jullie deze berichtjes dus nooit kunnen lezen. Vanavond in Beijing proberen we het weer.
Deze slideshow vereist JavaScript.
Vandaag maken we een tocht door Terelj National Park. We bezoeken Turtle Rock, een boeddhistische tempel, we rijden door onwaarschijnlijk mooie lege landschappen en gaan lunchen bij een nomadenfamilie. Een leuke dag. We trekken in dit park veel op met twee reizigers uit Nederland die we al eerder ontmoetten en die tot Beijing dezelfde uitstapjes doen als wij.
De maaltijd bij de nomadenfamilie was een compleet schaap: en dan bedoel ik: alles van het schaap. Behalve de kop, want die zagen we nog in de keuken liggen. Wat jammer nou dat ik nooit schapenvlees eet …
Tot nu hebben we de hele reis al mooi, maar fris weer en vooral: koude nachten. Gisterenavond lekker ons kacheltje gestookt in de yurt, en ’s morgens vroeg komt het personeel van dit kamp de kacheltjes opnieuw aansteken, zodat je niet in de kou hoeft op te staan.
Deze slideshow vereist JavaScript.
De reis vanuit Irkutsk naar Mongolië was vervelend. Het uitzicht en veranderende landschap was prachtig, maar Irkutsk is de plaats waar de verschillende Transsiberische treinen samenkomen en de lijnen naar Vladivostok en Beijing splitsen. Er stapten heel veel mensen, net als wij, op de Transmongolië lijn en vooral heel veel reisgroepen. Wij kwamen terecht middenin een wagon met een luidruchtige Nederlandse groepsreis. Van het type dat om 8:00 uur ’s morgens met elkaar de Vogeltjesdans doet en de hele dag door luidruchtig met elkaar praat, joelt en zingt en het hele restauratierijtuig bezet. Dat doet echt af aan het gevoel dat wij (met z’n tweeën) aan een avontuurlijke reis bezig zijn. Die avond staken we ook de grens Rusland-Mongolië over: een procedure die meer dan 4 uur in beslag nam. Om 0:30 uur konden we gaan slapen, maar om 5:00 uur moesten we ons weer klaarmaken om uit te stappen. Da’s wel een terugkerend dingetje in deze reis: alle opstap-, uitstap- of overstaptijden zijn ’s avonds laat of ‘s morgens heel vroeg.
In Ulaan Bataar werden we opgehaald en naar Terelj Nationaal Park gebracht waar we twee nachten blijven. Onderweg het gigantische standbeeld van Dzjengis Khan (1167-1227, ‘ he made Mongolia great again’ ) bezocht. Door een wegafsluiting moest de chauffeur een uurtje omrijden, maar dat was voor ons wel leuk. Inmiddels hebben we ons in onze yurt (ook wel ‘ger’ genoemd) geïnstalleerd. Het is hier prachtig en heerlijk rustig!
Deze slideshow vereist JavaScript.

