Christchurch

Vandaag brachten we een bezoek aan de binnenstad van Christchurch, die in februari 2011 grotendeels verwoest werd door aardbevingen. De stad is nog steeds één grote bouwplaats. Om alles beter te begrijpen deden we de Christchurch Rebuild Tour. Een tocht waarbij de gids vertelde over het effect van de aardbevingen, hoe het vroeger was en hoe het nu (langzaam aan) moet worden. En wat daar allemaal bij komt kijken. Het was een leerzame tour, en toen we daarna zelf door de stad wandelden begrepen we er ook wat meer van.

Op het eerste gezicht is alles lelijk, het is overal een puinhoop (letterlijk), of een grote open ruimte of een plek met hekken en bouwmachines. Maar met de verhalen in het achterhoofd zie je ook de mooie dingen. Op de foto’s hieronder o.a. de manier waarop gebouwen nu nog steeds omringd worden door wanden van zeecontainers. Die moeten beschermen, voor het geval het gebouw alsnog instort. Het monument van de 185 witte stoelen: een tijdelijk monument ter herinnering aan de 185 doden die vielen tijdens de aardbevingen. Over een definitief monument is eerst flink gedebatteerd: welk ontwerp, welke plek. Daar zijn ze nu wel uit, maar het moet nog wel gebouwd worden. Intussen heeft dit tijdelijke monument zoveel waarde gekregen voor de bewoners dat men dat ook maar wil handhaven.
En de Transitional Cathedral: een kerk van karton en hout, in de wandelgangen dus ‘Cardboard Cathedral’ genoemd.  Een mooi voorbeeld van tijdelijke architectuur.

Op de lege gebouwen overal veel ‘street art‘, dit keer extra veel omdat dit weekend een street art festival begint. Tot slot het tijdelijke winkelcentrum: opgebouwd uit zeecontainers. Alles bij elkaar geeft het een gemengd beeld. Schokkend dat er zoveel vernield is, maar ook bewondering voor de initiatieven om van Christchurch weer iets moois en levendigs te maken.