Archief voor categorie: Spanje en Portugal

Sneller dan verwacht zijn we weer thuis. We hielden het weerbericht steeds goed bij, en zagen dat dinsdag in midden Frankrijk sneeuw verwacht werd en woensdag in Luxemburg en de Ardennen. Daarom hebben we flink doorgereden en al die (mogelijke) ellende omzeild. Alleen in noord Frankrijk hebben we een klein stukje sneeuw gehad. Het plan om op de terugweg nog naar Lac du Der-Chantecoq te gaan, hebben we daarom ook laten varen. Daar wilden we de kraanvogels gaan bekijken, die hier in dit jaargetijde rusten op weg naar het zuiden. Maar ja: je bent al op de terugweg, het wordt steeds kouder en dan die slechte weersberichten … Het zat deze vakantie steeds niet mee als we vogeltjes wilden gaan kijken!

We hebben nog overnacht in de buurt van Mâcon, bij een wijnboer en vervolgens pas weer in Zuid Limburg, waar het bij aankomst prachtig was met alle herfstkleuren, maar het ook snel begon te regenen.

Thuis snel de haard aangestoken … en boerenkool gemaakt.
En nu nog ‘even’ opruimen …

Zon en zee wilden we; en dat kregen we ook op Cabo de Gata.

De eerste dag gingen we op de fiets de omgeving van de camping verkennen: naar het strandje, naar een fort en naar een verderop gelegen dorpje voor lunch aan zee.

De tweede dag volgden we de aanwijzingen van Marina op: flamingo’s kijken bij les Salinas, de faro (vuurtoren) van Cabo de Gata (het meest zuidoostelijke puntje van Spanje), en lunch in de haven van San José. Alleen konden we daar niet het juiste restaurant vinden. Maakt niet uit: het was toch lekker.
De aanbevolen strandjes waren per camper niet bereikbaar en ook de fietstocht rond het Aqua Almadraba is niet gelukt. Voor die paden zijn zelfs mijn terrein-fietsbanden niet geschikt!

Morgen trekken we noordwaarts, want we zijn inmiddels vier weken onderweg en hebben nog heel wat kilometers voor de boeg.

Voor alle duidelijkheid: die selfies publiceer ik alleen om jullie te laten zien dat het nog goed met ons gaat, hoor.

 

Over de afgelopen twee dagen valt niet veel te vertellen en al helemaal niet veel te laten zien. Het was weer zwaar bewolkt toen we verder reden door de Algarve. Dat maakt het landschap er niet mooier op. De grond is grauw, de zee en de lucht zijn grijs en de vele gebouwen zijn wel mooi wit, maar niet zo helder als wanneer de zon schijnt. We lieten de grote steden links liggen en reden naar Quarteira, waar we in de jaren 80 (vorige eeuw) een paar keer geweest zijn. We wilden nog een keer naar de Mercado: in onze herinnering de enige plaats waar we in die tijd eten kon kopen. Na lang zoeken vonden we de ‘oude’ Mercado terug en die had zelfs nog wel wat van zijn oude charme. Daarna op zoek naar het strand waar we toen veel naar toe gingen. Ook dat hebben we gevonden, maar dat ligt nu tussen grote appartementencomplexen en tropische zwemparadijzen. We besloten de kust te verlaten en de weg door de heuvels van de Algarve te nemen. Die herinnerden we ons als een weggetje met overal sinaasappelboomgaarden en oude vrouwtjes die met de ezelkar hun landbouwproducten vervoerden. Helaas, ook dat bestaat niet meer. Vrachtwagens en koeriersbedrijven doen nu het vervoer.

Lees meer

Tot nu toe vonden we Portugal erg rustig: lege wegen, lege campings (1-4 medekampeerders), uitgestorven stadjes. Maar dat verandert in Évora. De camping is redelijk gevuld, het is druk op straat en in de bus naar de oude stad. En in de stad zelf gonst het van de bedrijvigheid: alle winkels open, alle terrasjes open, hordes tourgroepen met gids. Kortom: gezellig!

We waren 35 jaar geleden ook in Evora, maar behalve de fontein (foto hierboven) en het oude aquaduct kwam niets ons meer bekend voor. We deden een rondtour met een busje (voor de snelle oriëntatie) (en omdat die oude knieën al die steile straatjes best vermoeiend vinden). Daarna bezochten we de ‘Beenderkapel’ (Capela dos Ossos), de kathedraal (Sé), de Romeinse tempel (Templo Romano) en een aantal terrasjes.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Lees meer

Woensdag hadden we weer een dag ‘gedwongen’ rust: het stortregende en er was veel onweer. Dus rustig op de camping bij Karin gebleven en wat gewerkt. Altijd wel iets te doen.

Donderdag zijn we daar vertrokken, maar onze volgende stop was al heel dichtbij. We wilden namelijk de ‘Ecopista de Dão’ fietsen. Op de vrije dag had ik wat op internet gezocht en een camperplaats gevonden, waar de eigenaar de service bood om je met fiets weg te brengen naar het beginpunt en je vervolgens zelf de fietsroute (52 km) fietst en nog een klein stukje naar de camperplek. Gebeld: er was plaats en gelegenheid om ons te brengen. Lees meer