Erice

5 mei

Vandaag vertrokken uit Palermo voor de rondreis over Sicilië. We bezochten een middeleeuws stadje bovenop een berg: Erice. Mooi, maar eigenlijk niets te beleven behalve toeristen en souvenirwinkels. De tocht ernaar toe was het meest spectaculair, met prachtig uitzicht over zee en overal prachtige wilde bloemen. Maar te gevaarlijk om foto’s te kunnen maken.

Daarna langs de westkust verder naar het zuiden, langs zoutpannen en heel veel wijngaarden. Hier wordt de beroemde zoete dessertwijn Marsala gemaakt. We vonden een camping dichtbij die stad. Helaas was de beloofde Wifi onbereikbaar. En ook onze mobiele verbindingen zijn hier zo zwak (3G) dat het nauwelijks lukt om een krant te downloaden en het bijwerken van de website lukt al helemaal niet. Deze verhaaltjes zullen dus pas later verschijnen.

Palermo

4 mei

We besloten om in Palermo te blijven om direct goed te wennen aan het Italiaanse leven. Met de bus de stad in, waarbij we eerst de halte aan de verkeerde kant van de weg namen (geen dienstregeling bij de halte, receptie sprak alleen Italiaans). Maar we zijn maar gewoon blijven zitten totdat we in het centrum uitkwamen. Leuk gewandeld, de kathedraal bekeken en een paleis, lunch op een terrasje met echt heel leuke straatmuziek en ’s middags een tocht langs verschillende oratoria (rozenkranscongregaties van de toenmalige elite) die allemaal werk van Giacomo Serpotta hadden: rijkelijke stucwerk- decoraties. Wij hadden er nog nooit van gehoord, maar het was een goede tip uit de reisgids.

 

Van Genua naar Palermo

2 en 3 mei

Op dinsdag is het droog en zonnig; zoals beloofd. We hoeven maar een paar honderd kilometer te rijden naar Genua waar onze boot ’s avonds laat vertrekt. Daarom rijden we rustig binnendoor, met rondom zicht op prachtige volledig besneeuwde alpentoppen. Omdat er wel langzaam bewolking opkwam, zie je daar op de foto helaas niet veel van.

 

We waren vroeg in de haven van Genua. Eerst onze reservering omgewisseld voor kaartjes en toen wachten, wachten, wachten … Iedereen die weleens met veerboot heeft meegevaren weet hoe vervelend dat is. Maar er was wel wat afleiding: uit deze haven vertrok ook de veerboot naar Sardinië waar overmorgen de Giro d’Italia van start gaat. We zagen veel ploegenauto’s (ook een Jumbo Lotto bus) en zo’n 100 motoragenten, die ongetwijfeld gaan assisteren. Lees meer

Geen internet

Het gaat nog goed met ons, hoor. Maar internet is hier een probleem en het lukt nog niet om de verhaaltjes en foto’s gepubliceerd te krijgen. Hopelijk later wel.

On the road again

We zijn weer op reis. Dit keer naar Italië.

Zaterdag 29 april vertrokken. De eerste etappe was kort: Jan ging naar een reünie van zijn middelbare school in Tilburg en we hebben de camper op een camping in de buurt gezet. Zondag dus ‘echt’ vertrokken. Het was een mooie dag: zonnig, droog en geen vrachtverkeer op de Duitse Autobahnen. We zijn 10 km voor Basel gestopt en hebben nog een paar uur lekker in de zon gezeten.

Helaas hadden we onderweg wel wat autopech: eerst wilde de camper ‘s morgens niet starten. De oorzaak is nog steeds onbekend, maar na een half uurtje deed-ie het weer. Vervelender is het dat de motor tijdens het rijden wel vijf keer afsloeg. Deze storing hebben we al jaren en er is al ontzettend veel tijd en geld in gaan zitten om dat te verhelpen. Onlangs is er door Wim (die onze camper verzorgt) weer een nieuwe dieselpomp in gezet. Maar ondanks al die moeite is dat nog steeds niet de oplossing. Want waar we er vroeger 1 à 2 keer per reis last van hadden, nu dus vijf keer op één dag. En op wegen zonder vluchtstroken kan dat tot gevaarlijke situaties leiden.

Lees meer

We zijn weer thuis

img_3580a

Sneller dan verwacht zijn we weer thuis. We hielden het weerbericht steeds goed bij, en zagen dat dinsdag in midden Frankrijk sneeuw verwacht werd en woensdag in Luxemburg en de Ardennen. Daarom hebben we flink doorgereden en al die (mogelijke) ellende omzeild. Alleen in noord Frankrijk hebben we een klein stukje sneeuw gehad. Het plan om op de terugweg nog naar Lac du Der-Chantecoq te gaan, hebben we daarom ook laten varen. Daar wilden we de kraanvogels gaan bekijken, die hier in dit jaargetijde rusten op weg naar het zuiden. Maar ja: je bent al op de terugweg, het wordt steeds kouder en dan die slechte weersberichten … Het zat deze vakantie steeds niet mee als we vogeltjes wilden gaan kijken!

We hebben nog overnacht in de buurt van Mâcon, bij een wijnboer en vervolgens pas weer in Zuid Limburg, waar het bij aankomst prachtig was met alle herfstkleuren, maar het ook snel begon te regenen.

Thuis snel de haard aangestoken … en boerenkool gemaakt.
En nu nog ‘even’ opruimen …

Oliva

img_3575a

Afgelopen week deden we weinig! Vanuit Cabo de Gata reden we naar Oliva. Twee jaar geleden waren we hier ook: een prima camping die rechtstreeks aan het strand ligt. Hier wilden we de laatste week van ons verblijf in Spanje doorbrengen als het goed weer was. En dat was het: gemiddeld zo’n 25 graden Celsius overdag. Dus ging ik ’s morgens naar het strand (nee: géén foto’s!) en ging Jan eerst wat werken. Daarna kwam hij ook naar het strand. Ik heb eindelijk weer eens lekker bijgelezen: een boek per dag! En verder helemaal niks. Nou ja, wel een keertje winkelen natuurlijk.

Nadat het weer bewolkt werd, gingen we nog een dagje iets meer naar het noorden: El Saler (Valencia) Hier hadden we goede herinneringen aan een restaurant in de duinen. Daar hebben we ons verblijf in Spanje mooi en lekker afgesloten.

Vandaag vanuit Valencia naar Zuid Frankrijk gereden; gelukkig met mooi zonnig en droog weer. Inmiddels staan we ergens tussen Perpignan en Argelès-sur-Mer (Oostelijke Pyreneeën) en gaan we straks kijken hoe we deze week langzaam maar zeker naar huis gaan rijden. Wel weer even wennen: het is hier mooi helder weer, maar aanzienlijk kouder dan gisteren! En we zagen al de eerste sneeuw op de toppen in de Pyreneeën!

Cabo de Gata

dsc_0442a

Zon en zee wilden we; en dat kregen we ook op Cabo de Gata.

De eerste dag gingen we op de fiets de omgeving van de camping verkennen: naar het strandje, naar een fort en naar een verderop gelegen dorpje voor lunch aan zee.

De tweede dag volgden we de aanwijzingen van Marina op: flamingo’s kijken bij les Salinas, de faro (vuurtoren) van Cabo de Gata (het meest zuidoostelijke puntje van Spanje), en lunch in de haven van San José. Alleen konden we daar niet het juiste restaurant vinden. Maakt niet uit: het was toch lekker.
De aanbevolen strandjes waren per camper niet bereikbaar en ook de fietstocht rond het Aqua Almadraba is niet gelukt. Voor die paden zijn zelfs mijn terrein-fietsbanden niet geschikt!

Morgen trekken we noordwaarts, want we zijn inmiddels vier weken onderweg en hebben nog heel wat kilometers voor de boeg.

Voor alle duidelijkheid: die selfies publiceer ik alleen om jullie te laten zien dat het nog goed met ons gaat, hoor.

 

Van west naar oost

dsc_0418a

We zijn inmiddels helemaal van zuidwest naar zuidoost Spanje gereden. Eerst hebben we de regen en het onweer over ons heen laten komen. Vanaf de camping onder Sevilla zijn we eerst nog naar de kust gereden in de buurt van Jerez gereden. Daar, bij Sanlucar de Barameda, is nl. de andere kant van het Doñana Nationaal Park en van daaruit vertrekken boottochten naar het park. Helaas weer geen succes: alleen een Spaanstalige tocht drie dagen later. In een zeldzaam droog moment nog een bezoek aan Jerez de la Frontera gebracht, in de hoop heerlijke tapas te eten bij La Ina. Gesloten! Lees meer

Algarve

dsc_0397a

Over de afgelopen twee dagen valt niet veel te vertellen en al helemaal niet veel te laten zien. Het was weer zwaar bewolkt toen we verder reden door de Algarve. Dat maakt het landschap er niet mooier op. De grond is grauw, de zee en de lucht zijn grijs en de vele gebouwen zijn wel mooi wit, maar niet zo helder als wanneer de zon schijnt. We lieten de grote steden links liggen en reden naar Quarteira, waar we in de jaren 80 (vorige eeuw) een paar keer geweest zijn. We wilden nog een keer naar de Mercado: in onze herinnering de enige plaats waar we in die tijd eten kon kopen. Na lang zoeken vonden we de ‘oude’ Mercado terug en die had zelfs nog wel wat van zijn oude charme. Daarna op zoek naar het strand waar we toen veel naar toe gingen. Ook dat hebben we gevonden, maar dat ligt nu tussen grote appartementencomplexen en tropische zwemparadijzen. We besloten de kust te verlaten en de weg door de heuvels van de Algarve te nemen. Die herinnerden we ons als een weggetje met overal sinaasappelboomgaarden en oude vrouwtjes die met de ezelkar hun landbouwproducten vervoerden. Helaas, ook dat bestaat niet meer. Vrachtwagens en koeriersbedrijven doen nu het vervoer.

Lees meer