40 jaar!

Vandaag zijn wij 40 jaar getrouwd.

We vieren dat met een reis naar Noorwegen. De komende twee weken varen wij met de Hurtigruten langs de Noorse kust, op zoek naar het Noorderlicht.

Gisteren zijn we naar Bergen gevlogen, waar de boot vanavond vertrekt. Later meer.

Dag 6: Kampen – Blaricum

We zijn rond! Vandaag 90 km gereden, met straffe tegenwind, maar wel zonnig. In totaal hebben we deze route dus 450 km gereden.

De bedoeling was om Kampen – Harderwijk te rijden. In Harderwijk hebben we ook een hotel geboekt. Maar omdat we al om 12:00 uur vanmiddag in Harderwijk waren, én omdat voor morgen heel veel regen en (erger) onweer voorspeld wordt, besloten we om door te rijden.

De route was afwisselend, deels over de Veluwe, deels langs de Randmeren. Alleen het stukje van Harderwijk naar Nijkerk was niet leuk: het fietspad liep pal langs de A28. Maar bij Nijkerk weer landinwaarts en verder langs de Randmeren. Foto’s hebben we er niet van, want we moesten flink doorrijden. In Bunschoten treffen we Nico en Ria, het stel dat al de hele week dezelfde route rijdt. Zij hadden al eerder besloten om vandaag helemaal door te rijden. Maar net als bij ons, had de straffe tegenwind veel accucapaciteit gevraagd en moest er nodig bijgeladen worden. Toen ze bouwvakkers aan het werk zagen, met een kabelhaspel: snel de accu ingeplugd en op een bankje in de zon wachten tot hij weer wat bijgeladen was. Ik had mijn accu al wat bijgeladen tijdens de lunch, maar net voor we ons eindpunt in Blaricum bereikt hadden was-ie echt helemaal leeg.

Na een drankje bij Henk de fietsen ingeladen en terug naar Harderwijk. Daar zagen we als slot van deze trip de zon (voorlopig) in de Zuiderzee zinken!

Deze slideshow vereist JavaScript.

 

Dag 5: Lemmer – Kampen

Vandaag 70 natte km afgelegd.

We vertrokken met regen uit Lemmer en eigenlijk is het de hele tocht nat en somber geweest. Alleen op de momenten dat we pauze hielden was het droog. Op de foto’s is goed te zien hoe wisselvallig het was.

De tocht ging vandaag door de Weerribben en de Wieden. Vooral het pad door de Weerribben was leuk. Fietsers waren er vandaag nauwelijks op de weg; boten des te meer. De jachten die door de Weerribben varen zijn vaak groter dan de kleine veenwerkershuisjes die daar staan. Daarvan stonden er heel veel te koop; maar wij kunnen ons ook goed voorstellen hoe druk het hier in de zomer moet zijn! Lees meer

Dag 4: Makkum – Lemmer

Vandaag een dag met overwegend somber weer; we hebben weer 70 km afgelegd.

Wat ons inmiddels opvalt is dat de opgegeven dagafstanden elke keer afwijken van het aantal kilometers dat we in werkelijkheid rijden. We rijden meer dan opgegeven; benieuwd wat ons totaal zal worden.

Bij het ontbijt regende het, maar het leek droog te worden. Toch moesten we kort na vertrek alsnog de regenjassen aantrekken. De tocht voerde ons door een aantal kleine plaatsjes, die allemaal erg stil waren. Pas in Hindelopen vonden we met enige moeite een kop koffie in het Eerste Friese Schaats Museum. Aan de beroemde Elfstedenroute natuurlijk! Lees meer

Dag 3: Medemblik – Makkum

Afsluitdijk, Monument

Alweer prachtig fietsweer, vandaag 70 km afgelegd.

Ik moet eerst iets recht zetten: het blijkt dat Jan al wel een keer in Volendam geweest is. Broer Hans stuurde ons het bewijs: zie hieronder de familie Ritzema in klederdracht, waarschijnlijk 1958.

 

Dan de dag van vandaag: van Medemblik naar Den Oever was tamelijk saai. We fietsten een kaarsrechte weg, binnendijks. Dus geen zeezicht, dat was dit keer alleen weggelegd voor de alpaca’s (zie foto). Aan het einde een paar waterplasjes en een stukje bos.

En toen de grote oversteek: 32 km Afsluitdijk. Ook kaarsrecht en met een pal aan het fietspad grenzende vierbaans snelweg. Niks over te vertellen. Aan het Friese einde (Kornwerderzand) wilden we het informatiecentrum over de vismigratierivier bezoeken. Dat bleek helaas gesloten. Maar toen de beheerder ons zag stoppen, deed hij spontaan de deur open en kregen we een leuke privé rondleiding. Met een Virtual Reality toer door (boven en in) de toekomstige visrivier. Heel erg leuk.

Daarna was het maar een kort stukje naar Makkum, onze overnachtingsplaats. Uiteindelijk kwamen we daar terecht op een terrasje, samen met een stel uit Nieuwkoop, die dezelfde route fietsen als wij. We kwamen elkaar de afgelopen dagen al vaker tegen en slapen elke nacht in hetzelfde hotel. Samen met hen bezochten we nog een houtbewerker die tuinbankjes maakt. Jan wil er een kopen, voor langs ons Klompenpad en de fietsers uit Nieuwkoop willen er wel 10, want ze zijn hier goedkoop en ‘doen’ naar verwachting in Nieuwkoop bijna het dubbele.

Nu eerst eten, hopelijk nog op het terras. Want het weer verandert wel …

Deze slideshow vereist JavaScript.

Dag 2: Volendam – Medemblik

 

We zijn weer 80 km verder. Het was een prachtige, zonnige fietsdag.

Bij vertrek uit Volendam waren we de kaart én de weg kwijt. De kaart hebben we niet meer teruggevonden, de weg wel. De route is goed bewegwijzerd, dus ook zonder kaart geen probleem. Het eerste deel ging langs de Markermeerdijk, binnendijks. Dat betekent dat we alleen uitzicht op de polders hadden, maar in plaats van zee alleen een hoge grasdijk zagen. Binnendijks was het mooi, met stolpboerderijen, koeien, schapen en kleine dorpjes. We dronken koffie in (prachtig) Hoorn en vervolgden de route, die vanaf hier wel boven op de dijk ligt. Prachtige uitzichten, want vanwege de zondag en het mooie weer waren er veel zeilboten.

In Enkhuizen bezochten we het Zuiderzeemuseum. En tot slot nog weer zo’n 30 km over de dijk naar Medemblik. Dat laatste stuk was heel rustig, want de weg over de dijk is hier een onverplicht fietspad, dat betekent: alleen fietsers. De rest van de route deelden we met typisch zondagsverkeer: wielerploegen, motoren, cabrio’s en campers.

Naast de fietsenstalling van het hotel ontdekten we de stadsbrouwerij Medemblik, waar we natuurlijk even moesten proeven. Daarna diner op een terras aan de haven en moe naar bed.

 

Deze slideshow vereist JavaScript.

Dag 1: Blaricum – Volendam

Groeten uit Volendam! We hebben de eerste 70 km in de benen.

Vanmorgen vroeg vertrokken. De auto gestald bij vriend Henk, daar koffie gedronken en toen op weg. Het was weer even wennen. De laatste langere fietstocht die we maakten was in het Fochteloërveen in Drenthe. Daar zag je uren lang geen enkel gebouw aan de horizon en nauwelijks medereizigers. Dit keer ging de tocht vooral door verstedelijkt gebied. En deelden we het fietspad met wielrenners, mountainbikes, skeelers, steps, scooters, Canta-autootjes, (veel) loslopende honden, hardlopers, wandelaars, paarden. Bij de golfbaan in het Naarderbos werd een balletje geslagen vanaf het fietspad en bij Muiden hadden de koeien voorrang. Voor de fietsforens of degenen die in de stad wonen natuurlijk allemaal heel normaal, maar voor deze provinciaaltjes is dat even wennen. Lees meer

Op de fiets

 

Morgen gaan we fietsen! Het zou tijd worden, want we hebben dit jaar niet veel gefietst. Zo’n mooie zomer was het niet.

We beginnen in Blaricum en volgen drie verschillende langeafstandsfietspaden (LF21, LF22 en LF23), die samen de Zuiderzeeroute vormen. Ruim 400 kilometer; zeven dagen fietsen. Dat betekent dat we genoeg tijd hebben om al die oud-Hollandse dorpjes en stadjes te bezoeken. Want geloof het of niet: wij zijn nog nooit in Volendam geweest! Maar als het goed is, komt ons volgende bericht daar vandaan.

Dit keer nemen we alle bagage zelf mee op de fiets. Voor alle zekerheid heb ik twee extra fietstassen gekocht, die we boven op de zijtassen plaatsen. Nu alles is ingepakt blijkt dat we nog heel veel ruimte over hebben. Snel nog even in de klerenkast kijken welke (ongetwijfeld) overbodige dingen ik nog mee wil nemen.

 

Naar huis

2 juni is een nationale feestdag in Italië en aangezien dat dit jaar op vrijdag viel werd overal grote drukte verwacht (want i.v.m. Pinksteren een extra lang weekend). We besloten Italië daarom op 1 juni al te verlaten. Vanaf Venetië reden we een mooie tocht door de Dolomieten, daarna over de Brennerpas naar Zuid-Duitsland. We dachten daar nog een paar dagen te blijven, maar de camping vonden we zo onaangenaam dat we besloten de andere dag weer direct te vertrekken. Inmiddels was ook hier de Pinksterdrukte toegeslagen: overal lange files. We kozen steeds weer een andere, minder drukke weg, maar dat mocht niet baten. In Midden-Duitsland hebben we nog een keer moeten overnachten, zo langzaam ging het. Gelukkig ging het de dag daarop beter en waren we zaterdagavond weer thuis.

Het is ons heel goed bevallen om zo vroeg al op vakantie te gaan: vooral in Zuid-Italië was het heerlijk rustig en toch alle dagen al mooi weer!

 

(Helaas bleven de problemen met wifi en/of mobiel internetten in heel Italië bestaan, vandaar dat deze laatste drie verhaaltjes pas vanuit thuis gepubliceerd werden)

Venetië

Onze laatste stop in Italië was Venetië. Niet helemaal een logische route als je op weg bent naar huis, maar hier vindt elke twee jaar de Biënnale plaats: een grote kunstmanifestatie met inzendingen uit heel veel landen. Nu we toch in Italië waren wilden we dat wel eens zien.
Dat bleek hard werken! Onze camping lag in een dorpje buiten Venetië: bushalte voor de deur en de bus zet je binnen een half uur af op de Piazzale Roma, waar alle vaporetto’s vertrekken. Maar wat een drukte! Als haringen in een ton in de bus, idem in de vaporetto en enorm veel bezoekers op de terrassen en in de smalle straatjes van Venetië. En dat bij een temperatuur van tegen de 30°.

We hebben twee dagen de Biënnale bezocht en één dag door Venetië gedwaald. Hieronder een paar plaatjes van de kunst, werkelijk de meest bizarre dingen gezien! Twee dagen was te kort om alles te zien, maar meer dan genoeg voor ons. We spraken een paar Belgische toeristen die het beter aanpakten dan wij: zij hadden een onbeperkt ticket en gingen elke dag een paar uur kunst kijken en daarna andere dingen doen, of naar het strand. Wij hadden echter een (duur) 48 uurs ticket gekocht en probeerden in die tijd zoveel mogelijk te zien.
Op de dag dat we geen kunst gingen kijken wilden we eigenlijk door de stad gaan lopen, maar daar kwamen we snel van terug: te druk en te warm! En vreselijk duur (dat wisten we wel, maar toch): op het San Marcoplein betaalden we 6 euro voor een espresso en 8 euro voor een cappuccino …
Uiteindelijk maar wat tochtjes rond de stad gemaakt: een bezoek aan de begraafplaats (een eilandje) en aan Lido de Venezia (strand). De bootjes buiten het Canal Grande zijn minder druk en bovendien waaide er een lekker fris windje.