Beijing (2)

Vandaag geen excursies, maar zelf op pad in Beijing. We reisden per metro naar een aantal oude laagbouwwijken (hutongs).

Maar eerst moet ik nog wat toelichten op de foto’s bij het vorige berichtje. Daar is een foto opgenomen van Jan met een onbekende vrouw. Fotomomentje, schreef ik erbij. Die fotomomentjes gaan de hele dag door: heel veel kinderen, oude vrouwtjes en mannetjes willen met ons op de foto. Vooral onze medereizigers Herman (1.95 m) en Henny (lang blond haar) zijn erg in trek, maar ook Jan en ik moeten herhaaldelijk poseren. We vinden het allemaal heel grappig.

De metro in Beijing is heel uitgebreid en heel efficiënt. Boven de grond is een verkeersinfarct, maar onder de grond ook bijna. Ik schat dat er meer mensen onder de grond reizen dan erboven. De stad heeft 17 miljoen inwoners en is immens groot. Omdat hier alles ook duidelijk in het Engels vermeld staat, kun je snel je weg vinden. Bij elke keer dat je een metrostation betreedt wordt alles wat je bij je hebt gescand en gecontroleerd. Dat moet in de spits toch een behoorlijk oponthoud geven, lijkt mij.

De hutongs waren leuk om doorheen te lopen, de vele steegjes en binnenpleintjes hebben veel meer sfeer dan de eindeloze hoogbouwflats. Bij toeval kwamen in een leuk restaurant terecht waar we een uitgebreide lunch hadden. De geplande Pekingeend als diner ging daarna niet meer door. Op de foto’s wat typische plaatjes van winkeltjes, voertuigen en een lokale bierbrouwerij (waar overigens bijna alleen expats en toeristen kwamen).

Het Plein van Hemelse Vrede konden we niet meer bezoeken. Er stonden wel mensen op, maar wij mochten er niet bij omdat het was afgesloten voor de dagelijkse ceremonie van het strijken van de vlag. Elke dag bij zonsopgang wordt de vlag gehesen en bij zonsondergang weer binnengehaald. Het zag er zwart van de mensen, geen toeristen maar gewoon locals met hun kinderen of grootouders.

Vandaag reizen we door naar Xian.

Deze slideshow vereist JavaScript.